Jesień w sadzie

Jesień słońcem gładzi sad
i owocem słodkim kusi,
gdy na drzewa ześle wiatr.
Owoc spadł, bo upaść musi...

Taka jest jesieni wola:
owoc dojrzał - pora spaść!
Wiatru figle i swawola,
zbieraj jabłka, zbieraj waść!

Gruszki mają słodki smak
(czy ktoś widział gruszki gorzkie?...),
a ja dzieciom mówię tak:
- jedz owoce, choćby troszkę...

Latem owoc i jesienią,
i na zimę owoc mam.
Mrozy tego też nie zmienią,
bo ja dzieciom dżemy dam.

Jesień daje zdrowia dar
i od śliwy, i od gruszy...
Będzie soku wielki gar,
nim do boju zima ruszy.

Dżemów będzie ze trzydzieści,
a powideł chyba sto...
Co spiżarnia jeszcze zmieści?
Kompot z jabłek - to jest to!

Jesień - matka można rzec,
aż się prawie nie chce wierzyć...
Jednak najważniejsza rzecz:
podziękować jej należy!


Gliwice 22.09.2019 r .

Babie lato

bielutka niteczka
srebrnobiała szata
wije się nad rzeczką
gdy z pajączkiem lata

pajączek ją utkał
wiatr hen w las ją niesie
wprost do krasnoludka
co zamieszkał w lesie

krasnal się ucieszył
a że nie był gapa...
to kroku przyspieszył
i nić białą złapał!


Gliwice 13.09.2011 r .

Ławeczka

Jeszcze niedawno w zieleni,
w gwarze ławeczka parkowa,
teraz samotna i w brązach,
pusta i smutna od nowa...

Czeka, by ktoś na niej usiadł,
na moment, na jedną chwilę...
choćby niewielki raniuszek,
choćby maleńki motylek....

Aż tu ku ławce zdążają
wiewiórka i szarak zając,
i przy niej cichutko siadają,
i taki dialog prowadzą:

- Co słychać w twej dziupli, ruda?
Masz zapas orzechów na zimę?
- Nazbieram, ile się uda,
a resztę gdzieś w ziemi przetrzymam.

Ławeczka na chwilę ożyła
i szczęście poczuła ogromne,
bo park jej uśmiechy posyła,
bo drzewa jej nucą podzwonne...


Gliwice 28.10.2019 r .

Niepojęte spotkanie z naturą

Wyszedł z lasu piękny łoś,
za nim łosza i łosięta.
Czy ktoś widział, słyszał ktoś?
Toż to rzecz jest niepojęta!

Niepojęty jest też fakt,
że po drugiej stronie drogi
znalazł się futrzasty jak*;
wielki zwierz, lecz krótkonogi.

Napotkane ssaki dwa
(z łopatami lub rogami)
spotkać można gdzieś za dnia...
albo śnią się nam czasami.


Gliwice 19.10.2024 r.

*Jak zwyczajny, dawniej: jak (Bos grunniens) – udomowiony gatunek dużego ssaka parzystokopytnego z podrodziny bawołów (Bovinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae). Występuje w Tybecie, Indiach  i Chinach, gdzie żyje zarówno w stanie dzikim, jak i udomowionym.

Zabawki

 Drzemie w koszu pajac z drewna,
 w szafie zasnął stary miś,
 a w łóżeczku jak królewna
 nowa lalka słodko śpi...

 Śpią zabawki ukochane
 w kolorowych treściach snów,
 a ja zbudzę je nad ranem,
 kiedy słońce zalśni znów...

 Pajac z drewna aż podskoczył,
 gdy zobaczył słońca blask,
 zaś pluszowy miś się boczy,
 bo wstawanie mu nie w smak...

 Za to lalka jest szczęśliwa
 i z radością wita dzień -
 bo w rytm walca się rozkiwał
 jej maleńki, smukły cień...


 Gliwice 20.07.2010 r.

Kaśka

 

Uśmiech miała jak z obrazka,
włos rozwiany, ciepły wzrok,
a na imię miała Kaśka
i szła za mną wciąż krok w krok...

Miała pewnie wad niewiele,
i niewiele miała lat,
gdy spotkałam ją w niedzielę
w sukieneczce z barwnych łat...

Lat minęło ze trzydzieści,
kiedy córką była mi,
ale znikła gdzieś bez wieści;
mam już o niej tylko sny...

Szukam jej po świecie całym,
pytam o nią tu i tam...
Świat jest wielki, okazały,
jak jej szukać teraz mam?

Może dnia któregoś wróci,
i znak jakiś "matce" da;
niech się serce już nie smuci,
dość rozterek serce ma.


Gliwice 07.08.2020 r.

Przygoda Jasia

Jaś zadzierał nos od rana,
co nabrzmiały był jak kłos,
rzecz to dziwna, niesłychana,
aż się Grzesio zaśmiał w głos...

- Co się z naszym Jasiem dzieje,
przecież zawsze cichy był...
teraz wciąż jak kogut pieje,
jakby gdzieś w kurniku żył...

Nikt nie wiedział co się stało,
i nie wiedział ten i ów,
że się zmienić nic nie dało,
choć brakuje ludziom słów...

To nie Janek tak się zmienił,
to go tak pokarał los...
bo gdy usiadł na kamieniu,
to go komar "dziabnął" w nos.


Gliwice 14.11.2019 r.

Pogodny jesienny dzień

 

Świat tak pięknie dziś wygląda
bo słoneczko z chmur wygląda
i jak lustro w twarze świeci
matek ojców oraz dzieci

Krzyś na grzyby się wybiera
z nim i mama idzie w las
on wciąż rydze tylko zbiera
mama - kurki cały czas

Jaś kasztany strąca rude
aż spadają wprost na budę
co ją wczoraj zrobił tata
kiedy pies po polu latał

Ten pogodny dzień wśród dzieci
tak mi w duszy dzisiaj grał
że Apollo mnie oświecił
i do wiersza impuls dał


Gliwice 14.10.2008 r .

Dzieje pewnej książki...

Napisałam książkę nową;
szarą nieco i brązową,
ale kiedy Grześ ją czytał,
swoją mamę cicho spytał:

- Czy ta pani oszalała?!
Wszystkie kartki w brąz ubrała,
a okładka - szara cała,
jakby innych barw nie znała!
A ja lubię kolorowe!

Na to mama odpowiada:
- Ach, to niezła jest szarada!
Napisz, Grzesiu, do tej pani,
za co tak jej książkę ganisz.

Grześ posłuchał, i napisał,
że przygody tego lisa,
co posiłki jadał w misach,
gdy przystawał tuż przy cisach -
czas ubarwić już wypada!

Ja na takie zapytania,
nie mam nic już do dodania,
więc Grzesiowi książkę nową
dam już ładną, kolorową.

Minął sierpień, minął wrzesień,
Grzesio nową książkę niesie...
a w niej lis i barwna jesień.
I autograf - to już wie się...
Czas się zabrać do czytania!

Gliwice 22.06.2022 r.

Babiego lata nić się niesie

Niedaleko, tuż przy lesie,
wiatr niteczkę białą niesie,
przez gałęzie drzew przeplata
cienką nić babiego lata...

wiesza ją na sznurku z trawy,
ciut niezdarnie i bez wprawy,
aż się pająk niepokoi,
co na źdźble jak posąg stoi:

Dokąd wiatr tę nitkę wlecze,
przecież słońce wnet ją spiecze,
a ja po to ją utkałem,
żeby jej nie stracić całej...

Na to wietrzyk tak powiada:
Niech mi nikt nie podpowiada,
jak i co mam z nitką robić,
ja chcę tylko świat ozdobić...

taka jest dziś moja rola,
więc roznoszę dziś po polach,
po drożynach i po łąkach
dzieło moje i pająka...


Gliwice 01.09.2019 r .