Kogo to obchodzi?

Kogo to obchodzi
co dzieje się
w sercu dziecka
kiedy zalęknione
siedzi w kącie
niepewności i strachu
przed kolejną salwą
krzyku nienawiści
skłóconych rodziców...

Kogo to obchodzi
jakie myśli kołaczą się
w jego małej główce
kiedy rozpad
stabilnego dotąd
dziecięcego świata
zbliża się z każdym
kolejnym głośnym słowem ojca
z każdym następnym odgłosem
uderzania jego ciężkiej dłoni
w piękną i delikatną twarz
ukochanej matki...

Jakże cienka jest linia
ufności dziecięcej
w bezgraniczną miłość
najbliższych mu osób
kiedy załamuje się
ostatnia deska ratunku...

Nikt już nie przytula
nikt już dziecka nie pociesza
nikt nawet nie słyszy
jego płaczu w kącie...

Nikt...

Teraz
nieważne jest dziecko

Teraz
nieważne jest nawet, co czuje

W tej chwili
ważna jest licytacja
kto kogo przekrzyczy
w kim jest więcej
nienawiści...

A miłość do dziecka?
A jego paniczny lęk?
A jego płacz,
skrywany w kącie samotności?...

Kogo to teraz obchodzi?...


Gliwice 10.04.2007 r .

Jej oczy

 

oddają miłość

jak skarb na wskroś bezcenny

matczyne oczy

Gliwice 25.05.2020 r.

Moja mama

spoglądam ku niebu

i widzę twarz
która uśmiecha się do mnie
niemal tak samo
jak twarz w moim lustrze

to moja mama
się do mnie uśmiecha
mama która patrzy na mnie z nieba
od dnia moich narodzin
i strzeże mnie każdego dnia
jakby była wciąż przy mnie
i dbała o mnie
jak każda inna rodzicielka

bo nigdy mnie nie opuściła
bo wciąż jest tam gdzie ja –
troskliwa kochająca
choć niewidzialna
ale wiem że jest i czuwa…
po kres moich dni


Gliwice 20.11.2020 r.

Biała róża

Matko moja (choć nieznana),

coś się w boskiej skryła chmurze...

spójrz na ziemię,

bo od rana mam dla ciebie białą różę!

Widzi to wiosenne słonko

i zza chmury ci powiada:

- Spójrz na ziemię, droga Bronko -

ktoś na grobie różę składa!

A i Bóg ci, matko moja,

z bram edenu podpowiada:

- Popatrz, Bronko - córka twoja

na twym grobie różę składa!

O matulu (niepoznana) -

miast laurki na Dzień Matki -

prześlę Tobie (zaraz z rana)

wiersz o róży, łzy i bratki!

Gliwice 26.05.2009 r.

Bronisławie – mojej rodzonej mamie poświęcam

Sasanka i fiołek

Na fiołka spogląda sasanka
i dziwi się ciągle od lat:
- ty kolor fioletu masz w dzwonkach;
czy tyś jest mój kuzyn, czy brat?

a fiołek ze śmiechu umiera:
- jam brat twój lub kuzyn? - o nie!
i też na sasankę spoziera:
a może to prawda, kto wie?...

- ten kolor, sasanko, nas łączy -
to prawda, lecz więcej już nic;
twój żywot się z majem zakończy,
a mój aż do lata się tli.


Gliwice 04.04.2020 r.

Tim i Tom

Biegały po polanie 
zajączki szare dwa,
dwa małe szare dranie;
już cały las je zna.

Co rano przybiegają
i tu się bawią wraz,
radości upust dając
w poranny letni czas.

Aż mama zającowa,
zdziwiona raz po raz -
nim doszła już do słowa,
za dziećmi poszła w las...

a tam szaraczki małe
swój drugi mają dom,
na którym napisały:
Tu mieszka Tim i Tom.

I tak zajączki małe,
miast w polu, w lesie śpią,
bo chcą być tu na stałe,
bo tu szczęśliwe są!

Gliwice 25.02.2021 r.

Piosenka dla Zosi

- Kto tak pięknie gra na drzewie? -
pyta cicho Zosia.
- Jak to Zosiu, jeszcze nie wiesz,
toż to piosnka kosa...

Zosia w ręce klaszcze żwawo,
ptaszek głośniej śpiewa,
a dziewczynka bije brawo
z okna obok drzewa.

Noc już przyszła, śpi Zosieńka
(kosa mała fanka),
a za oknem brzmi piosenka
niczym kołysanka...

Śni Zosieńka, śni o ptaszku,
co jej czas umilał,
a tymczasem, gdzieś zza daszku,
księżyc się wychyla...

Noc przeminie, spadnie rosa
na okienko Zosi -
a ta z rana zbudzi kosa
i o śpiew poprosi...


Gliwice 25.07.2020 r.

Jeden wiosenny dzień z życia dziecka

Rozchmurz się, synku, i popatrz w niebo,
tam dwa baranki skaczą wesoło
i wiosną hożą jak my się cieszą
i blaskiem słonka lśniącym wokoło.

Śmiej się, syneczku, i też się raduj,
jak te obłoczki pośrodku nieba,
co chwalą błękit rajskiego ładu,
którego chwalić chyba nie trzeba.

Wiosna - to pora zabaw, spacerów,
biegnij więc żwawo ze mną na łąkę,
a tam się wsłuchaj w owadów koncert
albo w podniebne śpiewy skowronka.

A kiedy słońce zajść już zapragnie,
ty też się, synku, szykuj na spanie,
bo po nim księżyc przejmie władanie...
Dobranoc, synku! Śpij już, kochanie! 

Gliwice 28.04.2023 r.

Drzewo młodości

Usiądę ja sobie na drzewa gałęzi
i załkam jak dziecię, jak ptak na uwięzi,
bo ciałem obecna i obecna duszą -
słyszę, jak jej liście do wspomnień mnie kuszą...

więc wspomnę ja sobie te dni wokół drzewa,
aż serce się wzruszy i dusza zaśpiewa...
bo nic tak nie wzrusza, tak serca nie koi,
jak drzewo młodości, co przy szkole stoi.


Gliwice 21.09.2012 r.

Na kwiatku

 Siadła pszczoła na kwiatku:
 - Tu cię mam, drogi bratku!

 Skąpię się w twym nektarze,
 potem miód zrobić każę -
 gdy się w ulu królowej pokażę...
 A wypiję ten miód na ostatku.


 Gliwice 22.04.2014 r.

Dzień niezwykły

Słonko zaszło za horyzont

i półmrokiem zgasł już dzień,
dzień niezwykły, który minął
w krwawych barwach mieniąc się.

Biel z czerwienią łączy się
w polskie barwy - świat to wie.
Polska, kraj nasz - w każdej grze,
już nie ugnie się, o nie!

Zmrok zapada, idzie noc,
łopot flag się niesie wkrąg...
Biel i czerwień - mają moc,
tak jak siła naszych rąk.

Biel i czerwień łączą się
z Białym Orłem w taki dzień,
i dziś każde dziecko wie,
Polska barwy ma te dwie.

Gliwice 02.05.2023 r.