Szła po dolinach i zboczach,
szła ku jesionom i sosnom
panna nad podziw urocza,
panna co zwała się Wiosną.
Las jej wesołą piosenką
otwarł podwoje i bramy:
- Witaj, ach witaj, Wiosenko,
i wiedz, jak ciebie kochamy!
Ach, jak przyjemnie jest wokół
z każdą kolejną godziną...
z Wiosną zieloną u boku
słońce się złoci jak wino.
Z Wiosną - zieloną i młodą
wiatr podskakuje i tańczy;
panna zachwyca urodą,
melodią - wiosenny walczyk...
Gliwice 21.03.2010 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz